Mijn naam is Rafaël Rozenblad,
26 jaar en ik ben artiest en zelfstandig ondernemer.
Ik ben geboren in Rotterdam en woonde daar samen met mijn ouders, zusje en halfbroer.
De situatie was niet altijd veilig en hierdoor heb ik een moeilijke jeugd gehad. Dit kwam onder andere door mijn vader, die heeft schizofrenie.
Dit zorgde steeds vaker voor gewelddadige situaties. Uiteindelijk moesten we vluchten en kwamen we terecht in de vrouwenopvang.
Ik had moeite met het uitten van emotie en kropte alles op. Er zat veel onrust in mijn lichaam, ik sliep slecht en had moeite met concentreren op school. Hierdoor ging mijn moeder opzoek naar hulp.
Ik kreeg een heftige diagnose (Gilles de la tourette, IQ van 75, Depressie en psychische stoornis) en moest direct naar de gesloten crisisopvang.
Toen ik slechts tien jaar was gaven ze mij Prozac (Antidepressiva voor volwassenen.)
Door de medicatie werd ik suïcidaal en had ik last van stemmen en hallucinaties. Dit resulteerde in een zelfmoordpoging en een lange periode in het kinderziekenhuis in Maastricht. Tijdens deze periode besefte ik mij dat het anders moest. De manier waarop ik behandeld werd was niet normaal. Ik ging vechten voor mijn vrijheid en hoopte dat ik ooit weer mocht wonen bij mijn moeder.
Nooit werd mij gevraagd hoe ik mij voelde of wat ik nodig had. Ik kreeg medicatie en daarmee hoopte ze alles op te lossen.
Er is veel meer gebeurd tijdens mijn veelbewogen jeugd, hierover vertel ik tijdens mijn lezingen.
Met mijn lezing wil ik iedereen inspireren in zichzelf te geloven. Ik hoop de jeugdzorg te kunnen verbeteren, met mijn verhaal kan ik niet alleen jongeren maar ook maatschappelijk werkers en beleidsmakers inspireren de jeugdzorg beter te maken.
Samen bundelen we onze krachten, laten we dichter bij elkaar komen en het kind centraal zetten!